Seçim öncesi sayın adaylara bu üzücü haberi vermek istemezdim. Tam işlerine konsantre olmuşlarken, birazdan paylaşacağım haber morallerini bozabilir.
Bay Kemal’i dışarıda tutarsak kendi ikballeri uğruna her şeyi göze almış Reis-i Cumhur adayları vekil namzetleri karşısında pek dikkatsiz olabilirler ama bizim işimiz de uyarmak.
Partiler, ittifaklar, ittifak içindeki ittifaklar hatta gizli ittifaklar 9 Nisan akşamı Yüksek Seçim Kurulu’na kesinleştirdikleri listeleri verecekler. Maşallah aday adayı bereketi var.
Partiler iyi para topladı kalan 39 günde harcamak için.
Meclis’in sandalye sayısı 600… Bu kadarını kaldırıyor. Lakin 600 sandalyeye talip olan 17 bin küsur aday adayı, belgeleri tamam edip başvuru yaptı. Evlerden ırak harp çıksa bu istatistiği bulur muyuz diye sormayayım.
Kırtasiyeciler, fotoğraf stüdyoları, okullar açılırken bu kadar para kazanmadı Allah için. Helali hoş olsun. Matbaacılar sizi de unutmadım bu arada.
Ne takım elbiseler ne döpiyesler satıldı. Kuaförlere harcanan paranın haddi hesabı yok. Arada nasiplenen berber çırakları pek mutlu.
Yancılar ve slogancılar da o iftardan bu ziyafete koştular. Aday adaylarının pek sayın eşleri günlerini, arkadaşlarını gözden geçirdiler. Hayatlarının olağan akışı değişti. “Ayol aday çok aday… Bildiğin herkes aday olmuş. Anladılar iktidara geldiğimizi ve veya gitmediğimizi” diyenden de geçilmiyor.
Uykular bölündü, vitaminler yüklendi. Çay içenler kahveye, kahve içenler çaya döndü birdenbire. Bu stres hayli enerji biriktirdi.
Şimdi gelelim habere…
Anketçileri unuttum dur onu da yazayım. Onlar da sağlam para yaptı. Toplayınca tahminlerini, çalışmalarını yüzde 114 çıkanı da var ama olsun fikir veriyor ahaliye.
Canları sıkılınca yeniden yapıyorlar. Aynı fihristleri çalışmalarına karşın sonucu patronlarına göre alıyorlar. Kimi zaman korku kimi zaman cesaret yüklüyorlar kestikleri faturalara.
Gelelim habere.
Her parti aşağı yukarı ne kadar vekil çıkaracağını biliyor. Hem de adı gibi biliyor. Seçilecek adayların değil de seçilecek yerlerin en iyi genel başkanlar farkında.
Tablo net yani.
Sayın aday adayları, yaptığınız onca müzakere, görüşme, referans mektupları, muhtarın hatırı, değerli iş adamı arkadaşınızın devreye girmesi, aile büyüğünüzün hayır duası, kestiğiniz adak boşa gitmedi. Ama şunu bilmek lazım;
Sayın genel başkanlar seçilecek yerleri bizzat belirledikten sonra çok sevdikleri kurmaylarına, onlar da kendilerini iyi hissetsinler diye, “Listeyi tamamlayın” talimatı verir.
Yani seçilecekleri genel başkan, seçilmeyecekleri kurmaylar belirler. 600 kişilik mebus listesi böylece tamamlanır.
Canınızı sıkmayın. Bunlar olacak ama memlekette demokrasi, önümüzde daha çok seçim var. Tecrübe oluyor bunlar.
Ve gelelim sayın cumhurbaşkanı adayları başta olmak üzere seçimde söz sahibi sayın genel başkanlara verilecek kötü habere. Onları da uyarmak milli görev, asil bir ödev, en nihayetinde haddimiz kadar.
Şimdi 17 bin aday var. Payınıza düşeni aldınız. Kadro 600. Hepsini zaten alamazsınız. İddianızı bozmayayım ama kafadan hamdolsun 16 bin 400 daha da gerçekçi dille 16 bin 800 küskününüz olacak 9 Nisan’daki bahar akşamı. Hayırlı olsun.
İnsan bir gecede bu kadar düşman edinir mi? Edinir edinir. Neler edinilmedi ki;
Bu küskünler beraber hareket etse hafazanallah seçimin kaderiyle oynarlar. Akıl vermiş gibi olmayayım. Ama operasyon yürüyor gibi. Buna talip son dakika adayının olduğunu işitiyorum, çapsızlığı görüyorum. Seçimin ikinci tura kalması için aday olduğunu gördük bu memlekette, neye şaşalım?
Konu dağılmasın.
Parti kursalar adı da hazır Küs-Par. Yapamayacakları pazarlık yok partiyi kurduktan sonra.
Yazı işleri kızmadan bitireyim.
Bu arkadaşların ilk talepleri de 9 Nisan gecesi Yüksek Seçim Kurulu önünde “Erken seçim istiyoruz” olur.
