2022’nin son maçında, Karagümrük karşısında şok bir mağlubiyet alan Trabzonspor, yara sarmak için sahadaydı. Bordo – Mavili takıma pansumanı, Giresunspor yaptı. Çotanakların, bu maç özelinde, bu kadar dirençsiz olacaklarını hiç düşünmemiştim, işin açıkçası. Geriye düştükleri dört maçtan 8 puan çıkartan bir takım Giresunspor. Yani mücadeleyi bırakmıyorlar. Trabzonspor karşısında geriye düştükleri anda, maçı çevirmek adına tepki vermemelerine, şaşırdım doğrusu.
Defansta, kırmızı kart cezalısı Bartra’nın yerine Gbamin, köprücük kemiğinden ameliyat olan Visça’nın yerine de, sağ kanatta Bardi vardı sahada. Benim için hayal kırıklığı on bir tercihi. Üçlü defans (Eren- Hugo-Larsen) , beşli orta saha (Naci-Siopis-Abdülkadir- Bakasetas- Trezeguet) ikili forvet (Umut – Gomez) ile oynayacağını düşünmüştüm, maç öncesi. Abdullah Avcı’nın, prensi (!) Gbamin’den vazgeçebileceği gibi safça bir düşüncem vardı. Trabzon antrenmanlarını seyredemiyorum ben. Gbamin, belki de idmanlarda çok iyidir , vazgeçilmez oyuncudur, teknik direktörün prensidir. Mutlaka öyle olmalı, çünkü oynadığı maçlarda hiçbir fark yarattığını göremedim. 27 yaşına gelmiş bir oyuncunun, bu saatten sonra çokta gelişim gösterebileceğini düşünmüyorum açıkçası. Kısmet olsa da, Trabzonspor’un birkaç antrenmanını seyredebilsem… Belki, Fildişi Sahilli, Milli oyuncudaki cevheri(!) görebilirim.
Abdullah Hoca’nın, oyuncu tercihinde eleştirilmesi gereken, bence, bir başka noktada Naci’yi çok geç oyuna alması. Devre arası kampında ve oynanan kupa maçında, Naci’nin performansı alkış almıştı. Trezeguet, sağ tarafta ters ayakla da oynayabilen bir oyuncu. Bu maçta da sık sık sağ tarafa geldi, pozisyon aradı. Visça’nın sakatlığında, bu maçta, sağda Trezeguet solda Naci, hiç sırıtmazdı. Ve hatta sağ kanatta Mısırlı oyuncunun, bu maça sağ açık başlayan Enis Bardi ‘den daha iyi olacağına eminim. Gbamin’e verilen şansın, Naci’ye de verilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Maxı Gomez, bu maçta çok çalıştı, rakip stoperleri çıkartmadı. Gördüğü sarı kartla da cezalı duruma düştü. Yine Abdullah Hoca’ya soralım; bir numaralı forvetiniz, kart cezalısı ve haftaya oynayamayacak. İki numaralı forvetiniz de, geçen sezon Süper Lig’de gol kralı olmuş, kalburüstü bir oyuncu. Bir numaralı forvetinizin yerine niçin, dört gün sonra büyük ihtimalle sahaya süreceğiniz, iki numaralı forvetinizi oyuna almazsınız? Yoksa Pazartesi akşamı, Umut Bozok yerine Djaniny mi oynayacak? Dedim ya; Abdullah Avcı’yı, bazen, anlayabilmek çok güç…
Kendi sahası ve seyircisi önünde beklenildiği gibi, oyuna hızlı başladı Trabzonspor. Oyunu kendi sahasında kabul eden Giresunspor, kontralar ve uzun toplarla Bordo –Mavili takımın arkasına sızmayı düşünmüş maç öncesi. Gole kadar, cılız atakları olsa da, evdeki hesap sahaya uymadı Topal Osman’ın torunlarında. Açıkçası hayal kırıklığına uğradım. Kırılgan Trabzonspor defasını zorlayabileceklerini düşünmüştüm. Maçı, neredeyse hiç pozisyona giremeden tamamladılar.
Geçen haftanın şokunu, bu maçta atlatmış gözüktü Trabzonspor. Moral açısından, puan farkının açılmaması adına ihtiyacı olan bir galibiyet elde etti Bordo – Mavili takım. Pansuman’ın, yarayı iyileştirip iyileştiremediğini, Pazartesi akşamı Alanya deplasmanında göreceğiz.
