İktidara gelmek de zordur iktidardan gitmek de…
Ne çabalar sergilenir bu aziz milletin sorunlarına çare olmak için.
Memleketi kurtarmayı kafaya koyduysan daha sokakta başlarsın iddiana. Sonra mahalle, ilçe, il, genel merkez… Ha genel merkeze geldin yetmez. Bu sefer ağır ağır tırmandığın merdivenlerden bir bakarsın rakiplerin, memleketi kurtarma iddiasındaki başkaları değil, kendi arkadaşların çekiyor seni aşağıya. Sabırlı isen, inatçı isen, en önemlisi haklı isen semaya ağlayarak bakmazsın, hedefe yürürsün.
6 birbirine benzemez partiyi, uzunca bir süredir, “Dediğim dedik, söylediğim kararname, yaptığım anayasa, hareketim beka” diyen çok güçlü bir iktidar karşısında oturtan, gündemi belirleyen, iktidar peşinden giden değil, iktidarı peşinden getiren bir isim Bay Kemal.
Ve fakat Bay Kemal’in de hikayesi çok farklı değil. Eski bir CEHAPE muhabiri olarak bilirim. İnanın CEHAPE’yi yönetmek Türkiye’yi yönetmekten daha zordur. Ne çekti bu CEHAPE, CEHAPE yöneticileri, hele de örgütü. Cumhuriyeti kurdular. Kurmaya alışmışlar. Muhalefete düşünce bütün kurma enerjilerini birbirlerine yönelttiler.
Neyse, konu dağılmasın Bay Kemal diyorduk… Bay Kemal, iktidarı peşinden sürüklediği gibi masadakileri de ortak paydada, vatanda, hürriyette, yoksulda buluşturmayı başardı.
İç ve dış politikada aynı akortlarda olsalar da 20 yılı geçen bu süre içinde yaşanan yıkıma karşı aynı enstrümanın samimi, içten ve dokunaklı tınılarında birleştirmeyi başardı Bay Kemal.
Onurlu, başı dik adam. Bu süreçte yaşadıklarından, çektiği acılardan, karşılaştığı suikastlardan, tuzaklardan onlarca mağduriyet hikayesi okutabilirdi bize. Hiçbirini yapmadı. Büyüklerinin sözünden çıkmadı, “Sen doğru dur, eğri belasını bulur…”
Çok kıymetli.
Son dönemece girildi. Ne zaman yapılırsa yapılsın seçimlerin sonucu belli. Ahali korkusundan yüksek sesle söylemiyor ama birbirine fısıldıyor.
Ama bu son süreç en tehlikeli süreç işte. Kalplerinde vicdan olmayan, büyük sandıkları, beyinleri sadece oyun kurmaya odaklı olanların hayatta kalıp kalamama dönemi bu. Son bir numaraları olacak, sona sakladıkları en büyük numara.
Partide, medyada, sokakta… Mekânı onlar seçiyor. Ne numaracıdır onlar. Gerçi bu milleti de boşa atmayalım. Millet uyanacağı kadar uyandı. Bu taklacı güvercinlerin oyununa bakıp cüzdandan olamayacak kadar uyanık artık yani.
Ama yine de not düşmek adına söylüyorum.
Sayın oyunseverler, bahisler kapanıyor. Hadi oynayın son numaranızı da görelim. Bugüne kadar tüm tuzaklarınızı başınıza çalan Bay Kemal, bizi yanıltmaz, bunu da başınıza çalar. Siz de başkasının düdüğünü üflemekle bundan sonra anılırsınız, anılacaksınız.
Paraya, televizyona, güce güvenerek Türkiye’yi idare etmeye yeltenenlerin başına neler geldiğini unutmayın. Dahasını söyleyeyim. Cemaat kırıntılarıyla ülkeyi ele geçirme hayali başınıza kötü şeyler, 15 Temmuz alçaklığını yapanlardan daha kötü şeyler getirir, demedi demeyin. Bu millet, Meclisi’ne, askerine, polisine kurşun sıkanı unutmaz, unutmayacağı bir şey de devleti ele geçirme yöntemidir.
Demedi demeyin.
Parayla olmaz, medya ile olmaz, sinsice olmaz.
Delikanlıca olur.
Milletin önünde olur.
Bay Kemal’in yürüdüğü yoldan olur.
“Siz hiç ders almaz mısınız? Siz hiç akletmez misiniz?”
