Henüz ortaokul öğrencisiydim. Şifreli yayınların olmadığı, aslında özel televizyonların bile yeni olduğu bir dönemdi. Evler sobalı, televizyonlar kumandasızdı. Hatta renkli televizyonlar bile yeni sayılırdı. Türkiye’deki ilk renkli yayın 1984’lerde başlasa da bizlere ulaşması 90’lı yılları bulmuştu.
8 kanallı Profilo marka -ilk harfi düştüğü için “rofillo” zannettiğimiz- televizyonumuzun 3. kanalında o senelerde kurulmuş olan TGRT televizyonu vardı ve biz o 3. kanalda Galatasaray’ın tarihi 3-3 lük Manchester zaferini izlemiştik. 2023 yılında teknolojinin en yüksek olduğu dönemde ise Acun Ilıcalı yüzünden dijital yayından izlemek zorunda kaldığımız maçlarda, işimiz iyi bir internet bağlantısına kalmış durumda!
Manchester United Avrupa’nın en büyük kulübüydü ve Old Trafford Stadı dünyanın en önemli stadyumlarından birisiydi. O stadyumda maç yapmak bile hayaldi. Galatasaray Manchester’a sahayı dar etmiş, dünyanın en önemli kalecisi Danimarka’lı Peter Schmeichel’a (36 yaşındaki Kasper Schmeichel’ın babası) 3 gol atmıştı. Giggs ve Eric Cantona’lı efsane kadroya karşı göğsümüzü kabartmıştı.
Ertesi gün okulda tüm gündem buydu. Galatasaray her ne kadar yarım kalsa da 3-3 berabere kalmış gibi değil de 3-0 kazanmış gibiydi. İstanbul’da rövanşı vardı 1-0’lık mağlubiyet bile elenmeye sebep olacaktı ama Manchester’a 3 gol atabilmek o kadar önemliydi ki rövanş kimsenin umurunda bile değildi! Pek çok kişi o maçtan sonra Galatasaray’lı olmuştu.
Önümüzdeki yıllarda Galatasaray formalı çocukların sayısını arttıran Türk futbol tarihinin en önemli maçlarından birisiydi. Arif Erdem, Tugay Kerimoğlu ve Kubilay Türkyılmaz’ın üstün performansları, Old Trafford stadyumunun büyülü atmosferi hatta stadyumun iç duvarlarındaki tuğla desenlerini dahi unutamadığımız, futbol hafızamızdaki en önemli maçlardan birisiydi.
Aradan 9 sene geçmiş Galatasaray yine Old Trafford’da sahayı Manchester’a dar etmiş, Alman hakem Wolfgang Stark’ın taraflı ve kötü yönetimi sebebi ile kazanamamıştı.
Galatasaray dün gece de sevdiği Old Trafford’a yine konuk oldu
Okan Buruk sezon boyunca merkezde oynattığı Kerem Demirbay’ı kenara alıp o bölgeyi bir stoper olan Kaan Ayhan’a emanet ederek bence tarihi bir risk aldı.
Bu değişikliği takım da garipsemiş olacak ki ilk yarıda çok tutuk bir Galatasaray vardı sahada.
Galatasaray alışık olduğu takım oyununu ortaya koyamadı ancak futbol şansının yardımıyla ve Zaha’nın olağanüstü bireysel performansıyla ilk yarıyı berabere bitirmeyi başardı.
Okan Hocanın riski tuttu ve ikinci yarıya da tutuk başlayan Galatasaray geriye düştüğü maçta inanılmaz bir geri dönüşe imza atarak 1993’te yarım kalan işi tamamladı ve bu kez rakibini 2-3 yenmeyi başararak tarihi bir başarıya imza attı.
Tüm futbolcular iki kişilik oynadı ama yaptığı mükemmel savunmanın ve geriden oyun kurmanın yanı sıra yaptığı iki asistle Davinson Sanchez gecenin en önemli ismi olmayı başardı.
Bir diğer yıldız Icardi dejavu yaşattı ve bir hafta önce lig maçında yaptığı gibi önce penaltı kaçırdı sonra da galibiyeti getiren gole imza attı. Bize bu zaferi yaşatan tüm futbolcuları, Teknik Heyeti, bu kadroyu kuran Galatasaray yönetimini ayrı ayrı tebrik edelim.
Bu cümleleri yazmak belki inanılır gibi değil ama Galatasaray İngiltere’de Old Trafford Stadyumunda Manchester United’ı 2-3 mağlup etti!
