“Gün gelir aşk oyunundan atılırsan

Bedeninin her zerresi yanacak

Zihnin allak bullak

Ruhun perperişan

İşte tam o vakit

Bilinmezin zaman yolcusu,

Yalnızlığın sesi,

Çetin günlerin neferi,

Kalbinin tek hükümdarı olacaksın

Hiçliğe karışıp

Aşk olacaksın…”

Yukarıdaki şiir İpek Tuzcuoğlu’nun ‘Yarım’ şiir kitabından bir şiir. Hepinizin oyuncu olarak tanıdığı İpek bu kez bir şair olarak karşımızda, kitap yakın zamanda çıktı. Geçtiğimiz günlerde İpek’in kitap lansmanına katıldım ve orada bulunmaktan çok mutlu oldum. İpek Tuzcuoğlu tanıdığım en özel, hassas ruhlu ve iyi insanlardan biri diyebilirim. Öyle ki sadece ben öyle düşünmüyormuşum çünkü İpek’in bu mutlu gününde herkes vardı. Kalbi güzel, kendi güzel İpek Tuzcuoğlu sevdiğim cümlelerini ‘Yarım’ ismiyle şiir kitabı olarak bizlerle buluşturdu. Kitaptaki şiirleri aynı zamanda QR kod ile sesli olarak da dinleyebiliyorsunuz. Safir dizisinden oyuncu arkadaşları Erkan Bektaş, İlhan Şen ve İpek’in sesleriyle şiirler başka bir anlam kazanıyor ve ruhunuza o kadar iyi geliyor ki duygulara bırakıveriyorsunuz kendinizi, aşka düşüyorsunuz ve şifalanıyorsunuz.

Kitabın arka kapak yazısında şöyle yazıyor;

“Bu dünyanın yarım kalmışlarıyız…

Kimi aşkıyla, kimi hayalleriyle, kimi umutlarıyla…

Aslında hepimiz diğer yarısını arayan gönül yolcularıyız… Dünya uçurumun en ucunda…”

‘ŞAHSİYET’ GİBİ ŞAHSİYETLİ YAPIMLAR İZLEMEK İSTİYORUM!

Gain üyeliğimi aktif hale yakın zamanda getirebildiğim için çok sevdiğim ‘Şahsiyet’ dizisinin 2. sezonunu yeni izleyebildim. Dijital platformlarda ‘Şahsiyet’ gibi şahsiyetli yapımlar izlemek istiyorum.

‘Şahsiyet’ Onur Saylak ve Hakan Günday projesi. Hikâyesi, senaryosu, oyuncular ve performansları, görseli daha bir sürü detayına kadar her aşamasında nakış gibi işlenen özgün bir proje. Bir kitap olsa sayısız altını çizeceğim diyaloglar var ve her cümle bende derin iz bırakıyor. ‘Şahsiyet’li duruşa alkışım sonsuz. Ve gelmiş geçmiş diziler arasında benim için baş köşeye çoktan yerleşti bile. Ve ekibin yeni projelerini heyecanla ve sabırsızlıkla bekliyorum.

Agah Beyoğlu sizi çok sevdim!

Agah Beyoğlu’ndan bir cümle ile yazımı bitirmek isterim;

“Diyorum nasıl olur da bir insan hiç tanımadığı insanları kendinden daha çok düşünür. Sonuçta insan dediğin kendinden başka bir şey bilmez ki düşünsün ötekini… Varsa yoksa kendi derdi, kendi acısı, kendi zevki… Hadi bilemedin bir de anası, babası, çoluğu, çocuğu, eşi ama daha adını bile bilmediği bir başkasına ya da kendinden binlerce kilometre uzakta yaşayan ya da dip dibe yaşasa bile kendinden olmayanı niye düşünür ki insan? Niye kıymet verir ki hiç bilmediği birine, ona ne ki değil mi, sana ne elalemden? Ama bazısı işte bi tuhaf oluyor diyor ki ne kadar insan varsa bu dünyada hepsinin derdi benim derdim hatta bilse de onu kimsenin düşündüğü yok o yine de inatla hepsini düşünüyor.”