Dün çok sevdiğim bir arkadaşımla çay içtik. Konu futboldan açıldı Galatasaray’ın Süper Lig’de kart görmediğini ama Avrupa’da çok kart gördüğünü söyledi. Yanında başka bir Fenerbahçeli arkadaşı daha vardı. İkisini de durumun tam tersi olduğuna inandıramadım. İstatistikleri gösterdim kabul etmediler. Açıklanan tüm rakam ve istatistiklerin manipülatif olduğunu ifade ettiler.
İkna olmak istemediklerini fark edince anlatmaktan vazgeçtim.
Dün gece de Galatasaray Antalyaspor maçından sonra maç yazımı yazmak için arkadaşlarımın davet ettiği bir kafeye gittim. Orada da Fenerbahçeli genç bir mühendis kardeşim vardı. Bir dönem futbol oynayıp bırakmış. “Galatasaray’a neden kart çıkmıyor?” diye sordu. Zor da olsa (istatistikleri gösterip) bu arkadaşı inandırdım.
Açıkçası, Galatasaray’ın ligde Fenerbahçe’den 8 kart fazla gördüğünü, Avrupa’da ise Fenerbahçe’nin Galatasaray’dan 17 sarı kart fazla gördüğünü görünce çok şaşırdı.
Yani olayın özeti şu; Fenerbahçeli en az 20 milyon taraftar, bu taraftarlara Beşiktaş Trabzonspor ve diğer takımları da eklersek 40 milyona yakın taraftar var.
Bir yalan söylersek veya yanlış bir bilgi paylaşırsak bu 40 milyon taraftarın en fazla birkaç milyonu -doğru bilgiye ulaşmak için- istatistiklere bakar.
Dolayısıyla 35 milyon taraftarı inandırmış oluruz.
Olayın özeti tam olarak bu!
Kasıtlı bir bilgi kirliliği, yalan ve manipülasyonla “Galatasaray kollanıyor” algısı oluşturulmuş durumda. Her maçtan sonra pek çok gazeteci ve yüksek takipçili sayfa da mercekle görüntü arayıp veya görüntüler üzerinde oynayıp bu bilinçli algı sürecine destek veriyor.
Futbol adına ve şampiyonluğu etkilemesi adına önemli olan durum ise hakemlerin ve onları atayanların da bu durum ile paralel tutum sergilemeleri.
Son oynanan Alanyaspor maçında hakem Yasin Kol, Galatasaray’a 7 sarı kart göstermişti. Ben de dominant oynayan bir takıma bu kadar kart verilmesini anormal bulup maç yazıma taşımıştım.
Üşenmedim Avrupa’da 5 büyük ligde lider olan takımların kart sayılarına baktım.
Liverpool 2, PSG 3, Barcelona 0, İnter 0 ve Bayern Münih 0 kart görmüştü. Yani 5 büyük ligde lider olan bu 5 büyük takım toplam 5 sarı kart görürken, Türkiye’de lider olan Galatasaray tek maçta 7 sarı kart görmüştü.
Daha da enteresanı (ve benim bu haftaki yazıma ekleme sebebim) Merkez Hakem Kurulu Başkanı Ferhat Gündoğdu’nun önceki gün yaptığı açıklamalardı.
Gündoğdu; Yasin Kol’un disiplin uygulamalarını hem kendisinin hem de TFF Başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu’nun çok beğendiğini ifade etti.
Antalyaspor maçında bu durum ve istatistiklerin devamı olabilir miydi?
Olmadı!
%61 topla oynama yüzdesine sahip olan ve 4,2’lik bir gol beklentisi istatistiği yakalayan Galatasaray, doğal olarak kart görmedi ve karşılaşmayı 4-0 kazandı.
Durum o kadar vahim ki; bu normali maç yazıma taşımak zorunda kaldım.
Ligin kalan maçları için bu doğru yönetim son derece önemli.
Maçın hakemi kalitesine rağmen süper ligde çok fazla şans bulamayan Ceyhun Sesigüzel’di.
Adı tartışmalara ve şaibelere bulaşmamış bu hakemler Türk futbolunu kurtarır. Tabi ki izin ve yeterince şans verilirse!
Tebrikler Ceyhun Sesigüzel.
Galatasaray’a gelecek olursak kötü giden kaos dolu haftalar, Alanyaspor maçının ikinci yarısında oynanan oyunla bertaraf edilmişti. Ancak belirleyici olacak olan devamlılığı sağlamak adına içerdeki Antalyaspor maçıydı.
Galatasaray doğrulmaya devam etti ve güzel futbolunu net bir galibiyet ile süsledi. Beşiktaş derbisi öncesinde hem moral buldu hem de “ben hazırım” dedi.
Morata takıma biraz daha adapte olurken, geçen haftanın kilit isimleri Barış Alper Yılmaz ve Davinson Sanchez yükselen formlarını biraz daha yükseltti.
Tüm detayların harika olduğu gecede tek handikap, skor 4-0 iken Okan Buruk’un hiçbir genç oyuncuya şans vermeyip “prensi” Berkan Kutlu’yu oyuna almasıydı.
Bu detaylar küçük gözükse de takım bütünlüğüne ve forma adaletine zarar veren davranışlar bunlar.
En büyük ceremeyi oynatacak “yedek oyuncu” bulamayınca çekersiniz…
Umarım Galatasaray ligin kalan haftalarında bu sıkıntı ile karşı karşıya kalmaz.
