Futbol lügatımız genişledi artık, “ofsaytımsı” ile başlayan bu yeni kelimelere ben de bir kaç ekleme yapayım dedim. “Sahamsı” diyebiliriz çünkü patates sahasında bir maç yaptık. Benim bildiğim böyle sahalarda artık maç oynanmasına izin verilmeyecekti ama herhalde bu da “kuralımsıydı”. Tam bir kural değildi. Biz yandık, başka takımların, hatta şampiyonluk iddiası olan rakiplerimizin bile burada maç yapmasına izin verilmesin.
Maç başlamadan önce yanımdaki Fenerbahçelilerle Nuri Şahin’den ne kadar umutlu olduğumuzu, gelecekte büyük başarılar beklediğimizi konuşuyorduk. Ama ne yazık ki takımını oynattığı taktik ile büyük hayal kırıklığına uğrattı. Taktiği aslında ölümüne faul yap, öne geçtikten sonra 11 kişi ile defans yap idi. Çok daha pozitif bir taktik beklemiştim halbuki ben kendisinden. İlk yarının son yarım saati Antalyaspor neredeyse kendi sahasından çıkmadı. Böyle olunca da işte ne ülke futbolu gelişiyor ne de milli takım.
Baksanıza kiminle maç yapsak her pozisyona itiraz ediyor rakipler. Bazen o kadar net pozisyonlara öyle yüksek itiraz ediyorlar ki kendimden şüphe ediyorum. Bu genel mantaliteyi değiştirmeden memleket futbolundan fazla beklentiye girmemek lazım. Maçta ise hakemin iptal ettiği Rossi’nin buz gibi golü bir yana Fenerbahçe 5 gol atabilirdi. Atamadıkça Antalyaspor umutlandı, biz de yine de pozisyonlara girip kaçırmaya devam ettik. Şimdi pazar günkü rakiple ofsaytımsılar ışığında bir maça çıkacağız. Valla ben takımım açısından çok rahat uyuyacağım, hakemler uyku kaçırır ama o yeni bir şey değil. O yüzden sadece takımı düşünerek mutlu mesut uyumak en güzeli.
