Son yıllarda Atamızı yaşayanlar ve yaşatanlar belli kesimler tarafından pek hoş karşılanmıyor. Ülkenin geldiği malum durumda, bazı kesimler ülkenin kurucusuna küfürler edip sokakta gezebiliyor. Böyle yaparak hafızamızdan, yüreğimizden Atatürk’ü sildiklerini, bizi ülkümüzden ayırdıklarını zannedenler fena halde yanılıyor. Fenerbahçe de duruşunu değiştirmiyor. Dün akşam maç öncesi Kadıköy’ü görenlerin gözlerinin dolmaması zordu. Biraz duygusal olacak ama içimizdeki geleceğe dair umutsuzluğu bile bir anlık da olsa yok eden sahneler vardı. Maç boyunca da gücümüz yettiğince “Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa” dedik, “Mustafa Kemal'in askerleriyiz” diye haykırdık.

Tabi Fenerbahçe’nin duruşu böyle olunca da birtakım çevreler tarafından başarılı olmasına pek de izin verilmiyor. Lakin, “keşke böyle olmasaydık da şampiyon olsaydık” diyen Fenerbahçe taraftarı azınlıktadır. Bizi farklı kılan bu duruşumuz zaten. 20 sene daha şampiyon olmayalım ama Atamızın gözlerini her 30 Ağustos’ta stadımızda görelim. Buradan Atatürk'ü yaşayan ve yaşatan bütün yurttaşlarımızın 30 Ağustos Zafer Bayramı’nı canı gönülden kutlarım. Bizler var olduğumuz sürece bu memleket sarsılsa da yıkılmaz. “Maça gelirsek” demeyin, bugün maçın en önemli yanı tribünün ve kulüp yönetiminin duruşuydu. Ancak şunu söyleyeyim, UEFA kuraları çekildi bugün. Ben bu Fenerbahçe şansına ne deyim. Yahu Şampiyonlar Ligi gruplarına kalsak bu kadar zor takımlar gelebilirdi. Neyse… Ne dersiniz Kadiköy’de şu Manu’yu yeneriz gibi geliyor bana… Vay vay vaaay…