İbrahim Can

Futbolun en nefret ettiğim yazılı olmayan kuralıdır, atamayana atarlar... Dün akşam Fenerbahçe 3,4 gol beklentisi yakalamış ve 1 gol atabilmişken, GS sadece 1,41 gol beklentisinden 3 gol çıkarttı. Hadi penaltının 0,8 puanını çıkaralım, kalan 2,6 gol beklentisinden 0 gol çıkarmış oluyoruz.

Biz atamadıkça, onlar attı. İşin gerçeği kime kızmak, kimi eleştirmek lazım emin değilim. Hoca desek pozisyona girdin, ama bir yandan da nasıl bu kadar kolay gol yersin? Mert Müldür ve Tadic resmen hayatlarının en kötü futbolunu oynadı. Sanırım rasyonel olan, bu golleri kaçıranlar, mesela Sara tak diye bıraktı 3 oldu, Jayden bire bir de kaleciyle karşı karşıya atamadı. E böyle bir sürü örnek olunca da maçı kaybetmek pek de şaşırtmasa gerek.

Üzücü bir diğer taraf ise, stad ve taraftarın görüntüsüydü. Yıllardır süre gelen şampiyonluk hasreti ne yazık ki artık dengeleri tamamen bozdu. İçim kanayarak söylüyorum ki, Kadıköy eski maç çeviren Kadıköy değil. Dün akşamki tribünler, mesela 20 sene önce Gaziantep maçını çevirten tribünlerin çok gerisindeydi. 20 sene önce Gaziantep, ilk yarıda 3 attığı zaman, tribünler ikinci yarının başında oyunculara verdikleri destek ve motivasyonla maçı çevirtmişti. Çok da haksızlık etmek istemiyorum, yılların birikimi var taraftarın üstünde. Maalesef Kadıköy eski maç çeviren Kadıköy değil... Daha ligin 6. haftası, saçma sapan “şampiyonluk gitti” konuşmalarına gerek yok... Ama içimizin kan ağladığı, bize küfreden Okan Buruk denen şahsa gerekli cezayı verememiş olmanın canımızı fena yaktığı da gerçek.