Mehmet Şandır

“Hali pür melalimizi” itiraf etmenin zamanı geldi…

Siyasetin konusu belli; iktidar olmak…

Siyasetçileri ateş bastı; AKP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı Sayın Erdoğan, il il geziyor, meydan konuşmaları yapıyor. Geçen hafta Manisa’da yaptığı konuşma bir itirafname mahiyetindeydi.

“Çalışanlarımızın dertleri mi var, emeklilerimizin sıkıntıları mı var, esnafımızın ihtiyaçları mı var, gençlerimizin hayalleri mi var, ülkemize yönelik tehditler mi var, Türkiye'nin sıkıntıları yok mu? Elbette var…”

Bu bir itiraftır.

TÜİK büyüdük dese de Sayın Cumhurbaşkanı sıkıntı VAR diyorsa, var demektir; 

Büyüdük(!) de kalkındık mı? O tartışılır! 

Tabii ki çok büyüyenler/obezleşenler var ancak altta kalanların canı çıktı!

Sıkıntı VARSA, beklerdik ki, bunun sebeplerini ve sorumlularını samimiyetle sorgular ve 21 yıllık tek başına iktidar olarak en azından vatandaştan bir özür/helallik diler diye; olmadı.

Allah aşkına, bir sıkıntı varsa, sorumlu kim? Sebep ne?

“Dış güçler ve onların yerli iş birlikçileri olan muhalefet partileri”, söylemi artık bayatladı… 

2021 Eylül ayında “nas var naas” diyerek ekonomiye yapılan müdahale ile tüm dengelerin bozulduğunu ve bugünkü “sıkıntının” oluştuğunu unuttuk mu zannediliyor!

Mesele, sebebi ve sorumluyu sorgulamak değil; kendini ikame etmek;

SIKINTI VAR, ANCAK BİZ ÇÖZERİZ!

“Ama bunları çözecek olan program da, irade de, tecrübe de, milletiyle, devletiyle, cumhurbaşkanıyla, hükümetiyle yine bizdedir. Türkiye'yi, geçtiğimiz 21 yılda 3 kattan fazla nasıl büyüttüysek, sanayimizi, tarımımızı, ticaretimizi nasıl küresel rekabete hazırladıysak bugünkü meseleleri de öyle hal yoluna koyacağız. Hiç endişe etmeyin.” 

Yani, Sayın Cumhurbaşkanı, “OY’unuzu bize verin… Yoksa sıkıntılardan kurtulamazsınız” diyor; “OY vermezseniz, hizmet alamazsınız, Hatay aldı mı?” diyor. Veya, Ordu il merkezindeki toplantıda söylediği gibi “Bizim olmadığımız bir büyükşehir belediyesi, kusura bakmayın açık konuşuyorum. Doğal gazı nasıl getirecekler? Biz varsak doğal gaz var biz yoksak doğal gaz yok...” diye çok, çook açık konuşuyor; her seçim öncesinde olduğu gibi…

Yani “başka çareniz yok, bana mecbursunuz” diyor…Muhalefet partileri utansın…

Şu soruyu soramadık; “bu sıkıntılardan ne zaman kurtulacağız Sayın Başkan(!) 

Biz soramadık ama, cevap hazır; “Sıkıntıların yıl sonundan itibaren hızla hafiflemeye başladığını, önümüzdeki yıldan itibaren de yeniden yükselişe geçeceğimizi hep birlikte göreceğiz.” 

Alanda bulunan binlerce, kadın, erkek, yaşlı, emekli, işsiz Manisalı vatandaş, “yaşa, varol” nidaları ile alkış, çoşku tufan…

Traji-komik bir durum; 

“21 yılda 3 kattan fazla büyüdüysek bu sıkıntılar neden var” diye soramadık, yutkunduk! Acı bir gülümseme ile gözyaşımızı içimize akıtarak dinledik bu sözleri, içimiz acıyarak seyrettik; “sıkıntıları” ile alay edilen kalabalıkların coşkulu alkışlarını… 

Kapıya dayanan alacaklıya borçlunun önerdiği meşhur ödeme planında olduğu gibi; “Kapının önüne çaltı dikeni ektim, seneye biter, boy atar, büyür; buradan geçen koyun sürülerinin dikenlere takılan yünlerini toplayacağım, ip yapacağım, kumaş dokuyacağım, kumaşı satıp borcumu sana ödeyeceğim.” 

Alacaklı olmanın çaresizliğinde borçlunun alay etmesine gülümseyişimiz ondandır; 21 yılda olmadı, iki sene daha bekleyelim, ölür müyüz yani(!)…

“Peşin ve garantili parayı görünce gülersin tabii” diyen borçlunun alacaklıya efelenmesi gibi Sayın Cumhurbaşkanı’ndan “halinize şükredin ve sabredin” azarını az dinlemedik vatandaşlar olarak; gözyaşlarımızı içimize akıttığımız da ondandır…

"Son 21 yıldır enflasyona ezdirmediğimiz emeklilerimize bayram ikramiyesini üç bin liraya çıkartık artık yüzünüz gülsün” azarlamasına da bir şey söyleyemedik!. 

Beyefendinin yönettiği Türkiye’de; HAK – İŞ Genel Başkanı Mahmut Arslan’a göre yaklaşık 12-13 milyon işçi asgari ücretle çalışıyor”(9.8.2023). TÜİK’e göre, 2023 yılında yoksul sayısı 11 milyon 651 bin kişi, Çalışma Bakanı’na göre, 16 milyon 400 bin emekli var( yarısının maaşı 10 bin Tl.). DİSK-AR'a göre geniş tanımlı işsiz sayısı Aralık 2023’te 9 milyon 656 bin kişi ve yaklaşık 30 milyon insanımız sosyal yardıma muhtaç olarak yaşıyor.

VE yine Beyefendinin yönettiği Türkiye’de; dört kişilik bir ailenin aylık gıda harcaması(açlık sınırı) 20 bin Tl’ye yaklaştı, yoksullulluk sınırı 50 bin Tl’yi geçti. Ortalama ücrete dönüşen asgari ücret ise 17 bin Tl. En düşük emekli maaşı on bin lira…(harca harca bitmez…)

Enflasyon yüzde yüz; her gün herşeye zam…

“Yoksulluk, açlık, işsizlik ve sefalet” kaderimiz olmuş, ne gam…

BENCE

İşimiz Allah’a kaldı, 

Yoksulluk ve adaletsizlik Türkiye’yi çözdü(!)

Yoksulluk ile hak edilmemiş zenginlik aynı sokakta ateşle barut misali birlikte yaşıyor.

İtiraf ediyorum; toplum olarak biz de çözüldük, birey olarak ezildik!

Suskun ve yılgın bir topluma dönüştük!