Ülkedeki sorunları dile getirmenin en kötü yanı konuştuklarınızın ardındaki temel nedenlerin hiç değişmiyor oluşu. Güncel olan hangi konuyu konuşursanız konuşun ardında yatan temel nedenler dönüp dolaşıp aynı yere geliyor: Hukukun üstün olmaması, özgürlük ve demokrasi yoksunluğu ile buna neden olan siyasi iktidarın yönetim anlayışı ve gelecek tasavvuru.
Temel sorunlara yönelik kökten çözümler üretemediğimiz sürece bu sorunların ortaya çıkardığı sonuçlar üzerinde tartışmaya devam edeceğiz. Bu tartışmalar sonucunda bazen başardık hissine yol açan sonuçlar alsak da asıl sorunu çözemedikçe sorunun yarattığı sonuçlarla yine ve yeniden karşılaşacağız.
Bir süredir gündemde olan baroların yapısına ilişkin yasa değişikliği tartışmaları da aynı yönde gelişiyor. Baroların ve meslek örgütlerinin yapısını değiştirmek isteyen siyasi iktidarın temel hedefi; otoriter ve totaliter yönetim anlayışına karşı çıkacak etkin ve örgütlü güce sahip meslek örgütlerini bertaraf etmektir. Bu amaca ulaştığında, hukuk sistemini hedefine uygun şekilde kullanmasına yönelik örgütlü itirazların azalacağını hesaplayan iktidarın bu çalışması yeni değil. Daha önce de benzer çalışmalar yapıldı, değişiklik teklifleri gündeme geldi.
Her şeyden önce yasa teklifini TBB Başkanının kişisel iktidarını sürdürmesi için oluşturulmuş bir teklif olarak görmek hatalıdır. Elbette yapılacak değişikliğin böylesi kişisel kazanımları hesaplanmaktadır ancak asıl kazanım siyasi iktidarın hedeflediği rejimle arasındaki bir engeli daha kaldırmış olması olacaktır.
Baroların ve meslek örgütlerinin yapısının değiştirilmesine ilişkin çalışmanın asıl sahibi ve kullanıcısı siyasi iktidardır. Siyasi iktidarın daha önceki benzer çalışmayı o dönem birlikte hareket ettiği cemaat yapılanmasına mensup bürokrasi eliyle yapmış olması bu çalışmayı bir “FETÖ Projesi” haline getirmez. Bu proje siyasi iktidara aittir ve bugüne kadar izlediği siyasi çizgiyle uyumlu, kendi amaçlarıyla tutarlı bir çalışmadır. Böyle olduğu içindir ki gündemdeki değişiklik teklifinin “FETÖ projesi” olduğunu söyleyip iktidarı “uyarmanın” ve bu durumu fark edip teklifi geri çekmesini dilemenin anlamı yoktur.
Siyasi iktidarın temel amacını bu şekilde ortaya koyup bu amacın yanlış olduğunu düşünenler bir araya gelip siyasi bir mücadele tarzı takınmalıdır. Aksi takdirde baro başkanlarının gösterdiği umut verici direnç sonuç alıcı olmayacaktır.
Barolar ve meslek örgütlerine yönelik değişiklik çalışması bize asıl sorunu bir kez daha hatırlatmalıdır. Asıl sorun siyasi iktidarın var etmeye çalıştığı otoriter rejimdir. Bu sorunla mücadele etmek için parlamento içi muhalefet ile toplumsal muhalefeti oluşturan tüm unsurların bir araya gelmesi ve “siyaset yapması” gereklidir. Yapılan yürüyüşe siyasi partilerin destek vermesine ilişkin talepleri “olayı siyasileştirmeyelim, partiler gelmesin” şeklindeki yaklaşımlar asıl hedefe yönelik sonuçlar almaktan uzak olacaktır.
Asıl sorunun kendisiyle değil yarattığı sonuçlarla mücadele eden, dağınık, örgütsüz ve güncel olayların içinde sürüklenen her çaba küçük zaferler ve büyük yenilgiler almaya mahkûm olacaktır.
