Sağlık hizmetlerinde özelleştirme arttı: İstanbul’da özel hastane sayısı devlet hastanelerinin üç katına çıktı

Gazete Pencere - Sağlık sektöründe özelleştirme politikalarının hız kazanması, halk sağlığı üzerindeki etkileriyle tartışma yaratmaya devam ediyor. İstanbul Planlama Ajansı (İPA) Başkanı Buğra Gökce, yaptığı açıklamada, özel hastanelerin hızla artan sayısına dikkat çekerek, sağlık hizmetlerinin ticarileşmesinin eşitlik ve erişilebilirlik açısından büyük riskler taşıdığını vurguladı.

Gökce’nin paylaştığı verilere göre, 1995 yılında 141 olan özel hastane sayısı 2004’te 253’e, 2023’te ise 565’e ulaştı. Bu artışla birlikte, İstanbul’da özel hastanelerin sayısı devlet hastanelerinin üç katını geçti.

Özel hastanelerdeki yatak kapasitesi de giderek artıyor. 2023 yılı itibarıyla özel hastanelerdeki yatakların toplam yatak kapasitesindeki oranı yüzde 35,8’e ulaştı. Ayrıca, 2012-2023 yılları arasında özel hastanelerdeki yenidoğan yoğun bakım yataklarının oranı yüzde 52’nin üzerinde seyretti.

Gökce, sağlık hizmetlerine erişimde giderek derinleşen eşitsizliklere dikkat çekerek, sağlık hakkının temel bir insan hakkı olduğunu ve hizmetlerin eşitlik temelinde yeniden değerlendirilmesi gerektiğini vurguladı. Özelleştirme politikalarının bireylerin sağlık hizmetlerine erişimini zorlaştırdığını belirten Gökce, bu durumun hizmet kalitesi, verimlilik ve sosyal adalet açısından ciddi sorunlar yarattığını ifade etti.

Gökce'nin paylaşımı şu şekilde:

Sağlık sektörü: Ticarileşme, özelleşme, rant hırsı halk sağlığını etkiliyor 1995 yılında tüm hastaneler arasında özel hastane sayısı sadece 141 iken bu sayı 2004’te 253, 2023’te 565’e çıktı.

2023 yılında özel hastanelerdeki yatak sayısının tüm yatak sayıları içindeki oranı %35,8’e ulaştı.

İstanbul’daki özel hastane sayısı İstanbul’daki devlet hastanesi sayısının üç katından fazla.

2012’den 2023’e kadar olan süreçte, yenidoğan yoğun bakım yataklarının çoğunluğu özel hastanelerin bünyesinde bulunuyor.

Özel hastanelerdeki yenidoğan yoğun bakım yatağı oranı %52’nin üzerinde. Sağlık sektöründe özelleştirme politikalarının artışı, bireylerin sağlık hizmetlerine erişimini zorlaştırıyor, eşitlik, verimlilik ve hizmet kalitesi konusunda tartışmaları beraberinde getiriyor. Sağlık hakkının temel bir insan hakkı olduğu gerçeğiyle, sağlık hizmetlerinin planlanması, sunumu ve erişilebilirliğinin eşitlik temelinde yeniden değerlendirilmesi büyük bir önem taşıyor.